Bi' Şey Olmaz

Armin Schmieder son canlı yayınını 26 Ağustos’ta Facebook üzerinden yaptı. 28 yaşındaki İtalyan sporcu, wingsuit’ini giyinirken başlamıştı yayına. Kamerasını ayarladıktan sonra yaptığı atlayış, bu yılın 31. BASE Jumping ölümüyle sonuçlandı. Ailesi ve yayını izleyenlerin uyarılarına rağmen, video Facebook’tan 36 saat sonra kaldırılabildi...

Uçmak, insanlık tarihi boyunca sürekli aşılmaya çalışılan bir eşik oldu. Önce balonlar, akabinde zeplinler ve sonunda uçaklar... Daha yükseğe çıkıp yeryüzünü avuç içi kadar bir kar küresi gibi gördükçe, uçmanın cazibesi farklı bir boyut kazandı. Aracı ekipmanları minimize ederek boşlukla kucaklaşma heyecanı ise her zaman kendine bir üst seviyede yer buldu.

Paraşüt veya wingsuit’lerle yüksek yerlerden yapılan atlamaların genel adı olan BASE (bina, anten, köprü, yamaç) Jumping aktiviteleri son yıllarda yarattığı heyecandan ziyade, tehlikeli intibasıyla anılır oldu. Bu intibanın başrolünde ise wingsuit atlayışları var.

Bu alandaki ölümlere dair resmi olmayan kayıtlar 1981 yılına kadar uzanıyor ve sayısı 300’e varan can kayıplarını haberini veriyor. Dikkati çeken ise ölümlerin 260’ının 2000 yılından sonra yaşanmış olması. 1999’dan itibaren bugünkü halini alan wingsuit’lerin yaygınlaşması, tehlikenin daha çok bu sularda gezindiğine işaret ediyor. Kayıtlara geçen ilk wingsuit ölümü Eylül 2002’de Rus atlayıcı Krill Kiselev’in başına geliyor. İkincisi ise iki hafta sonra...

Bu nedenle BASE Jumping dünyası, wingsuit’in kendilerinden ayrı tutulması gerektiğini savunuyor. Sadece 2016 yılında kaydedilen 31 BASE Jumping ölümünün 27’sinin wingsuit uçuşlarında meydana gelmesi, diğer atlayıcıların wingsuit dünyasına aldığı cepheyi açıklıyor.

Dünyanın en başarılı extreme sporcularından Andy Lewis, Facebook’ta paylaştığı bir iletide ölüm listelerinin iki ayrı kategoriye ayrılması gerektiğini söylüyor: Wingsuit ölümleri ve standart BASE Jump ölümleri. Lewis, bu listelerin ayrılması durumunda insanlara korkutucu görünen birçok şeyin wingsuit’e ait olduğunun anlaşılacağına inanıyor. Peki, teknolojinin gelişmesine rağmen kayıplar neden artıyor? Bu noktada, sporcuların ayrıldığı iki temel görüş var: Eğitimsizlik ve limitleri zorlama...

Daha önce 1200 başarılı BASE Jump yapmış olan Amerikalı wingsuit tasarımcısı ve test pilotu Matt Gerdes; ego, video, rehavet gibi nedenlerin yanında esas sorunun eğitim eksikliği olduğunu söylüyor. Gerdes’e göre, wingsuit sporcuları ilk aşamada nasıl bir maceraya atıldıklarından, güvenli antrenman metotlarından ve bildiklerini zannettikleri şeyle ilgili aslında ne kadar az bilgi sahibi olduklarından haberdar değil.

Diğer yandan, en bilinen profesyonellerin de atlayışlarda hayatını kaybetmiş olması, durumun sadece eğitimle açıklanamayacağını gösteriyor. Uçma hissini yakalayan sporcuların önündeki en büyük tehlikelerden biri de sınırları zorlamalarına hiçbir engellerinin olmaması. Öyle ki sahip oldukları özgürlük sayesinde kayaların arasından, kol açıklıklarından birkaç santim geniş boşluklardan süzülerek uçuşlar gerçekleştirebiliyorlar.

Bu yıl Ağustos ayında hayatını kaybeden bir diğer isim ise GoPro yıldızı Uli Emanuele. 29 yaşındaki sporcu, 2015 yılında iki metre genişliğinde bir kaya boşluğunun içinden geçmiş ve birkaç santimlik sapmanın ölümüyle sonuçlanabileceği bu atlayış YouTube’da 7.7 milyon kez izlenmişti. Emanuele, yaptığı işte şans faktörüne inanmıyordu: “Atladım çünkü bunu yapabiliyordum. Atlayışlarımda şansa ihtiyaç duymuyorum. Şansa, normal hayatta ihtiyaç duyarız.”

İnsan, Emanuele dahil, sadece Ağustos ayında hayatını kaybetmiş 15 kişiyi bile alt alta yazınca, az da olsa şansa ihtiyaç duyulduğunu düşünüyor. Güvenli ekipmanlar, temkinli hareketler ve incelikle düşünülmüş planların yanında...