Basamak

Buğrahan Tuncer, basketbol hayatına Beşiktaş'ta başladı. Anadolu Efes'te ise kariyerinin zirvesine çıktı ve iki EuroLeague şampiyonluğu yaşadı. Şimdi, Anadolu Efes'te olduğundan farklı bir görevle takımına yardım edip bir üst basamağa çıkma zamanı... Buğrahan Tuncer'le Sinan Erdem'deki bir buçuk saatlik idmanın hemen öncesinde bir araya geldik.

Milli takımdan beklenti yüksek. Diğer taraftan, turnuvada çok iyi takımların olduğunu düşünüyorum. Mesela Litvanya çok konuşulmuyor ama bence onlar da çok iyi takım. Fransa ve Yunanistan iyi durumdalar. İspanya son dünya şampiyonu olarak özgüvenli bir şekilde gelecektir. Bizim de gayet iyi bir takımımız var. Buradaki tek mesele, oyuncuları harmanlayıp nasıl kullanabileceğimiz…

Yaz sezonu bizim açımızdan çok sert geçti. İtalya'da çok yoruldum. Hazırlık maçları, benim için birkaç maç dışında çok iyi geçmedi. Gürcistan ve Polonya maçlarında iyi olduğumu söyleyebilirim. Burada benim görevim Efes'te olduğundan biraz daha farklı; daha çok point guard gibi arkadaşlarımı oynatmak üzerine… Normalde daha çok kendim çıkıp pick&roll oynayıp pozisyon yaratmayı seviyorum. Bu yüzden bir nevi alışma dönemindeyim. Ama tabii ki elimden geleni yapıp topu dağıtmaya çalışacağım.

Ergin Abi çok tecrübeli bir antrenör. Yıllardır bunu kanıtlıyor zaten. Kadrodan en iyi verimi alabildiğini her yerde gösteriyor. Zaten en önemli özelliklerinden bir tanesi farklı oyuncu karakterlerini çok iyi yönetebilmesi. Diğer yandan da oyuncuya göre oyun stili kurabiliyor. Setleri oyuncunun özelliğine göre oynatıyor. Bu da oyuncuya saha içinde önemli ölçüde rahatlık veriyor ve daha iyi performans sergilemeye itiyor. Koç, bence bu konuda Avrupa'nın en başarılı antrenörlerinden biri.

Farklı özellikte oyuncuların olduğu bir takımız. Ülke genelinde, takımda çok fazla genç oyuncu olduğu algısı da var ama bence öyle bakmamak gerekiyor. Doncic diyorsun, 21 yaşından beri üst seviyede oynuyor. Ben 29 yaşıma geldim bana bile neredeyse hâlâ genç diyecekler… Pek alışık değiliz 18-19 yaşındaki oyuncuları oynatmaya. Aslında alt yaş kategorilerinde sürekli madalya getiren bir ülkeyiz. Benim jenerasyonum da böyleydi. Benden büyüklerde de öyleymiş. Şimdi de başarılar geliyor; daha yeni Avrupa ikincisi olduk ama herhalde o geçiş sürecini pek başaramıyoruz. O geçişte bize "Parayı seçiyorlar" tarzında eleştiriler geliyor. Buna katılmıyorum. Geçen gün Ergin Abi de söyledi, Efes'te genç oyuncuların oynaması çok zor. Çünkü 11-12 yabancı oluyor, Avrupa'nın en iyi iki kısasını getiriyorsun. Ben dört yıl önce Efes'e geldim. Efes tarihinin en iyi iki kısası benim önüme geldi. Burada kısıtlı dakikalarda başka işler yapmaya çalışıyorsun ve kendi oyununu oynayamıyorsun. Bu da zor.

EuroBasket 2022 gruplarındaki ilk amacımız ilk ikide bitirip gruptan çıkmak. Bu senaryoda çaprazdan biraz daha alt seviye takımları yakalayabiliriz. Son 16'da Berlin'e gittikten sonra artık her şey daha farklı olur tabii ama ilk başta -görece daha basit- maçları kaza yaşamadan geçmeliyiz. Gürcistan hem kendi evinde oynayacak hem de iyi, sert bir takım ama bizim seviyemizde değiller. İspanya belki son dünya şampiyonu ama eski İspanya değil. Bence bizim yenebileceğimiz kıvamdalar. Çaprazdan Litvanya gelirse bence biraz daha zor olur, Almanya gelirse daha iyi olabilir.

Maç esnasında öyle kenardan kalkıp destek veren biri değilim. Sahadayken de çok heyecanlı bir karakter değilim açıkçası ama saha dışında sürekli konuşurum, espri yaparım. İnsanlarla uğraşırım… Bir de kötü niyetli bir insan değilim. Kimsenin kötülüğünü istemem. O yüzden takım arkadaşlarımla aram hep çok iyidir. Tabii bazı delidolu özelliklerim de var. Cevap vermek, tartışmak gibi ama onların da son zamanlarda iyice önüne geçtim. İnsan zaman geçtikçe olgunlaşıyor…