Karşılıklı Saygı

Andy Murray'nin emeklilik ihtimali üzerine yaptığı açıklama beni elbette çok duygulandırdı. Onu böylesine acı çekerken görmek benim için gerçekten katlanması çok zor bir durum. Tüm sporcular kariyerlerine son verirken kararı başka etkenlere bırakmadan, öz iradeleriyle almak isterler. O son günü güzel bir hikâyeyle kapatmayı düşlerler. Andy için işleri zor kılan da tam olarak buydu; böylesi erken bir vedaya hazır değildi. Öyle bir karaktere sahip ki güzel bir kapanış için hâlâ elinden gelenin fazlasını vermeye çalışıyor.

Ona bakarken yaşadıklarının üstesinden gelmekte ne denli zorlandığını hissedebiliyorum. Her gün ne kadar ciddi ağrılarla başa çıkmak zorunda olduğunu biliyorum. Kabullenmekten kaçtı ve hatta şu anda bile kaçmak istediğini biliyorum. Ama ortada bir gerçek var: Bu ağrılarla devam etmesi imkânsız. Başka bir yol izlese bu senaryonun önüne geçebilir miydi, açıkçası bilemiyorum. Yaşadığı sakatlıkların önüne geçmek için nasıl çabaladığına bizzat şahit oldum; tüm o yeni tedavi yöntemleri, diyet programları… Kalçasından ameliyat olmaya karar verdiğinde bunun ciddi bir risk olduğu açıktı ama başka bir seçeneği de yoktu.

Peki şu anda gösterdiği tüm çaba Wimbledon'da son bir kez boy göstermesine yetecek mi? Bunun cevabını yalnızca Andy biliyor. Son bir meydan okuma için her şeyini verecektir, onun karakterinde birinin karşılaştığı zorluklara hiçbir direnç göstermeden boyun eğmesi düşünülemez. Fiziksel sıkıntılarındaki temel faktörlerden biri de buydu zaten, hep fazla hırslıydı. Her şeyi bir anda istiyordu; dünya bir numarası olmak, bütün Grand Slam'leri kazanmak, oyununu mükemmelleştirmek… Tenis gibi bir sporda yola çıkarken hesabınızı daha iyi yapmalı ve biraz tedbirli olmalısınız. Bir numaraya ulaşmak isterken çok fazla turnuvada oynadı ki kalçasındaki ağrıların kalıcı bir hâl alması tam da bu döneme denk geliyor.

Birlikte çalıştığımız dönemde omuzlarımdaki yüklerden en zoru buydu; gece gündüz demeden ağrılarıyla boğuşuyor, kendisine normalden çok daha fazla yükleniyordu. Tüm bunları düşündüğümde, söz konusu Wimbledon ise hiçbir fedakârlıktan kaçınmayacağından eminim. Andy tenise veda etmeden son bir kez orada olmayı fazlasıyla hak ediyor ve ben de bu hedefe ulaşabilmesi için ona şans diliyor olacağım.

Size Andy'nin kort dışındaki karakterinden de biraz bahsetmek yıllar boyu sadık kaldığını düşünürseniz, nasıl bir insan olduğu hakkında da önemli bir ipucu elde edersiniz. Keyifsiz olduğu anlarda bile ne kadar büyük bir kalbe sahip olduğunu hareketleriyle size gösterir. Onu yakından tanıma fırsatına erişmiş biri olarak, gördüklerinizin Andy'nin gerçek kişiliğinin yüzde onundan fazlasını yansıtmadığını söyleyebilirim. İnanılmaz derecede hassas bir karakterden söz ediyorum.

Yanlış anlaşılmasın, hassas biri olmaktan hicap duymaz, tam aksine bu özelliğini kucaklar. Bu, onun insani yönden ne kadar gelişmiş olduğunun kanıtı. Olayları gözlemleyiş biçimi ve analiz yeteneğinin kusursuz olduğuna da değinmeliyim. Tenisteki gelişmeler olsun, yeni kurallar olsun, Tanrı olsun, dünyanın geleceği olsun; onunla hangi konuda konuşursanız konuşun, yaklaşımı hep olağanüstüdür. Gördüğüm en zeki insanlardan birisi ve gerçekten sıkı bir mizah anlayışına sahip. Üstelik harika iletişim becerileri var. Bana kalırsa yakından tanımayanların onun bu yönlerini ıskalamaları çok yazık, ne kadar özel birisi olduğunun fark edilmesini isterdim. Andy hep çok candandı ve hâlâ da öyle olmaya devam ediyor.

2014'te Andy'nin antrenörlüğünü yapmaya başladığımda fark ettiğim ilk şey içtenliğiydi. Öyle ki bazıları birlikte çalışmamızı medyanın ilgisini çekmek için zekice düşünülmüş bir hamle olarak görse de o farklı bir mantalitedeydi. Tamamen sportif bir karar almıştı.

Bu adımı atan kişinin Andy olması da tesadüf değil, aldığı eğitim ve yetiştirilme biçimi onun birçok konuda fazlasıyla açık görüşlü olabilmesine imkân tanıyor. Zaten onu tenis dünyasındaki diğer profesyonellerle kıyaslamaya kalkarsanız, farklı bir figürden bahsettiğimi anlarsınız.

Az önce anlattığım analiz yeteneği burada da geçerli; o, konuları tüm hatlarıyla ele alabilen ve farklı görüşler ortaya koyabilen bir insan. Eğer Andy bir şey söylüyorsa gerçekten inandığı için söylüyordur. Bu özelliği sayesinde sözlerinin yarattığı etki tenis dünyasının çok ötesine uzanabiliyor. Örneğin kadın-erkek eşitliği gibi sosyal meselelerdeki duruşunu ve söylemlerini göz önüne alırsanız, günümüz toplumunun ilerleme kaydedebilmesinde ne kadar önemli bir rol üstlendiğini fark edebilirsiniz.

Beraber geçirdiğimiz dönemi düşünürken ilk hatırladığım şey ise 2015 Mayıs'ta Münih BMW Open'da kazandığı şampiyonluk, yani topraktaki ilk zaferi. O dönem birbirimizle konuşurken beni meraklı gözlerle dinleyişi ve yüksek konsantrasyonundan oldukça etkilenmiştim. Andy Murray neden büyük bir şampiyon diye sorarsanız, cevabıma bu özelliklerini katarım. Bakmayın; onunla çalışmaya başlarken benim de endişelerim vardı çünkü böyle bir görevin kendimi tehlikeye atmak anlamına geldiğinin farkındaydım. Ama Andy meğerse o sırada onu dinleyen birisine ihtiyaç duyuyormuş, ben de ona bunu sundum.

Birlikte çalışmaya son verme kararı alırken her şey çok kolaydı. İkimiz de güzel bir iş çıkardığımızı hissediyorduk ama yeni maceralara ihtiyacımız vardı. Birlikte çalışmaya devam etmemiz hâlinde işlerin sarpa sarabileceğini biliyorduk. Söylediğim gibi, Andy saha içinde ve saha dışında tamamen iki ayrı karakter. Bu da benim zaman zaman karışıklık yaşamama neden oldu. Oyununa olduğu kadar kendini kontrol etmesine de yardım etmek için oradaydım ama bir noktada bunu yapamadığımı fark ettim. Fakat tüm bunlar birlikte çalıştığımız yılların ne kadar müthiş bir macera olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Bir erkek tenisçiyi -hem de dünyanın en iyilerinden birini- çalıştırmak, benim için büyük bir mutluluk ve gurur sebebiydi. Daha da önemlisi ilk günden itibaren birbirimize duyduğumuz saygı ve sahip olduğumuz olağanüstü iletişim, başarılı bir ortaklık elde etmemizi kolaylaştırdı.

Kariyeri bittikten sonra ne yapacağı hakkında endişelenmeye gerek yok. Hayattaki birçok konuya ilgi duyan ve oldukça meraklı biri olduğu için geleceği hakkında karar verirken başkalarına göre çok daha şanslı olacak. Kararı hangi yönde olur bilmiyorum ama her neyi seçerse seçsin yine aynı hiperaktif Andy olacağını söyleyebilirim. Zaten başka türlüsünü de beceremez. Onu bir antrenör olarak hayal ediyor muyum? Neden olmasın, bu tamamen ona bağlı. Olmaz demiyorum ama sürekli dünyayı gezmek isteyeceğinden pek emin değilim. Belki bundan biraz sıkılmıştır…

Çeviri: Furkan Karasoy