Zamana Karşı

Fransa Bisiklet Turu, 2016 yılında İsviçre'nin Bern şehrine uğradı.

Normalde bu cümlenin, kendi başına bir haber değeri yoktur. Zira Le Tour, hemen her sene komşu ülkeleri ziyaret eder. 2016’da Bern’de biten 16. etap ise bir komşu ziyaretinden ziyade, saygı duruşu niteliğindeydi. Bisikletin en ikonik yarışının, Fabian Cancellara’ya; yani bisikletin son 15 yıldaki en ikonik isimlerinden birine saygı duruşu.

Sezon sonunda bisiklete veda edecek İsviçreli bisikletçinin son Fransa Bisiklet Turu’ydu ve yarışın bir etabı kendi evinde bitiyordu. İdeal bir veda için her şey hazırdı. Cancellara, profili ona uygun sayılabilecek etabı seyircilerinin önünde kazanacaktı. Ardından da son kez podyuma çıkacak ve belki de birkaç gözyaşı döküp seyircileri selamlayacaktı. Fakat öyle olmadı. Cancellara etabı altıncı bitirdi. Daha önce yedi etap kazandığı yarışa ve antrenman yaptığı şehrin sokaklarına biraz buruk bir vedaydı bu.

Cancellara’nın bisiklete tamamen vedası ise ardında bıraktığı uzun kariyere daha uygun bir biçimde oldu. 2016 Rio’da, yol bisikleti dalında yer alan zamana karşı yarışı, rüzgâr ve yağmurun yarattığı kaotik bir atmosferde yapıldı. Cancellara buna rağmen, son profesyonel yarışında herhangi bir belirsizliğe yer bırakmadı ve 55 kilometrelik parkuru neredeyse bir dakika farkla ilk sırada tamamladı. Yaklaşık bir ay önce Bern’de sprinterleri geçip evinde bir kutlama yapamadı ama kariyeri boyunca özdeşleştiği zamana karşıda ikinci olimpiyat altınıyla emekli oldu.

Bisiklette zamana karşı yarışların kendi içinde bir çekiciliği vardır; havalı bisikletlerin, aerodinamik kaskların ve bacaklar dışında neredeyse hareketsiz bedenlerin saate karşı verdiği bir mücadeledir bu. Ancak gerçek hayatta işler tam olarak böyle yürümez. Çünkü zamana karşı, ne dağlık etapların görkemini ne de sprint etaplarının heyecanını barındırır. Genel klasmanın kaderini belirleyecek olsa bile, favorilerden önce uzun bir süre, etaba Jens Voigt gibi ‘yarı dinlenme günü’ gözüyle bakan bisikletçileri izlemek zorunda kalırsınız. Favoriler etaba başladığında da bir köşede duran sayacı takip edersiniz. Zira saat gibi çok düz bir mekaniği olan bu yarışın en heyecanlı yanı genelde o sayaçtır. Durum böyleyken zamana karşı yarışlarını ‘izlenir’ kılmak zordur. Bu noktada bazen Rio’daki gibi bir kaos devreye girer, bazen de Cancellara gibi özel yetenekler...

Bradley Wiggins ve Chris Froome gibi bisikletçiler, her etaba olduğu gibi zamana karşıya da ‘marjinal kazanımlar’ felsefesiyle yaklaşırlar. Son yıllarda zamana karşının en iyilerinden Tony Martin’in performansı, saf güç ve Alman disiplininin karışımıdır. Cancellara’yı zamana karşı bisikletinde izlemek ise her zaman için özel bir tecrübe olmuştur; bir İsviçreli olarak o, zamanın mekanikliğine daima ve ironik biçimde insani bir yön katmıştır.

Teknik ve planlamanın önem taşıdığı zamana karşı yarışları bir yana, içgüdü gerektiren çetrefilli tek günlük klasiklerin de hakkını vermiştir. Önceden neler olacağını kestiremeyeceğiniz Paris-Roubaix ve Ronde van Vlaanderen’in taşlı yollarında kazanmak, bazen sadece anlık bir tepkinize bağlı olabilir. İki yarışı da üçer defa kazanan Cancellara bunu en iyi bilenler arasında.

Cancellara, kariyerinin en görkemli zaferi 2010 Paris-Roubaix’yi kazanırken içgüdülerine güvenmiş ve finişe 49 kilometre kala atak yapmıştı. Roubaix yollarındaki 49 kilometre normal bir yoldaki 49 kilometreye sadece kâğıt üzerinde eşit olsa da üstesinden gelmeyi bilmişti.

İsviçrelinin kariyeri buna benzer birçok zaferle dolu; Fransa Bisiklet Turu etapları, klasik yarışlar, gökkuşağı mayo ve olimpiyat oyunlarında şampiyonluklar... Fabian Cancellara, arkasında bunları ve yeri kolay kolay dolmayacak bir stili bıraktı. Artık zamana karşı etaplarında karmaşaya ve belirsizliğe biraz daha fazla ihtiyacımız olacak. Zira o etapları izlenir kılan en önemli aktörlerden biri, artık sadece Bern sokaklarında bisiklete biniyor.